Onze kat Stevie heeft een resting bitchface. Kan hij niks aan doen, maar Grumpy Cat is er niks bij. Alleen als je hem vanuit de juiste hoek benadert ziet ie er blij uit, maar voor de rest kijkt ie gewoon een beetje cranky. Wanneer er mensen op bezoek komen zeg ik dan ook meteen:

‘Het is niet zo dat ie je niet mag, zo hangt zijn bek gewoon het lekkerst.’

Stevie is dan ook kieskeurig met zijn hoofd op standje ‘Hiephoi, feest’ zetten. Ik weet niet of ik dit gewoon op hem projecteer (vast wel), maar ik heb het gevoel dat er maar een stuk of drie momenten zijn waarop ie zijn snorharen omhoog trekt en happy kijkt: wanneer ie eten krijgt, wanneer ie tussen ons in mag slapen in bed en wanneer hij speelt met zijn knuffel.

Die knuffel is een speciaal verhaal. Omdat Stevie niet kan zien, was een balletje of een muis om mee te spelen geen optie, maar moest er iets komen wat hij kon ruiken. En dus kochten we een knuffel, gevuld met catnip, in de vorm van een bever. Omdat we trots waren op deze verantwoordelijke speelkeuze, noemden we de bever trots:

‘Bever’

Niet te gecompliceerd.

Bever en Stevie zijn of beste vrienden of aartsvijanden. Soms valt hij bever uit het niets aan, soms slaapt hij met Bever tussen zijn pootjes geklemd. Als ze samen een Facebook relatiestatus zouden hebben, zou er: ‘It’s complicated’ staan, maar het is wel Stevie’s favoriete object in het huis.

Gisteren besloot ik spontaan even het huis te stofzuigen. Immers, met een kat verandert je huis binnen drie dagen in één grote kattenbak. Overal, maar dan ook echt overal, ligt dan kattengrind. Op de bank, onder het tapijt, zelfs in de kast. Hoe Stevie het doet is onduidelijk, maar het gebeurt.

Met veel gedender en geweld was ik dan ook bezig om elk minuscuul hoekje te ontdoen van kattenkorrels, totdat ik ineens een vaag geluid uit de stofzuiger hoor komen. Ik kijk naar beneden en zie tot mijn grote schrik nog net het hoofd van bever uit de stofzuiger piepen.

Ik laat me vallen op mijn knieën en probeer vol wanhoop zijn pootje vast te grijpen. Om dit dramatische moment nog wat dramatischer te maken, schreeuw ik nog:

‘Bever! Bever! Hou vol!’

Pffffffffloep.

Weg Bever.

Ik kijk naar Stevie, die me even stoïcijns als altijd aanstaart. Natuurlijk is het heel vervelend dat hij blind is, maar hij heeft in ieder geval niet gezien dat zijn adoptiemoeder zijn beste vriend heeft opgezogen. Not my finest moment.

Paniek. Want hoe geëmancipeerd ik ook ben, Leon vervangt altijd de stofzuigerzak. En ik moet Bever zien te redden, voordat Stevie doorheeft dat ik zijn liefste bezit heb laten verdwijnen in een diep, donker gat. Voor je het weet wil ie weer terug naar het asiel. Nieuwe ouders uitzoeken.

Tijd voor mijn favoriete hulplijn. Leon. De telefoon gaat over, maar er wordt niet opgenomen en dus toets ik nogmaals zijn nummer in.

‘Elfi, is het dringend?’

‘Nou. Eh. Ik heb Bever opgezogen met de stofzuiger.’

Leon moet zo hard lachen, dat ik mijn telefoon even op afstand moet houden in verband met gehoorschade.

‘Ik zit in een meeting, sorry.’

Volgende hulplijn.

‘Mam, ik heb Bever opgezogen en ik weet niks van die stofzuigerzak.’

Ook mam moet dramatisch hard lachen, voordat ze weer bij adem is.

‘Dan wordt het knippen. Handschoenen aan en redden maar.’

Dus daar ging ik. Op mijn knieën, in de voortuin, gewapend met een schaar, op zoek naar een knuffelbever. Mijn buren zijn wel wat van me gewend inmiddels, maar dit sloeg wel alles.

Gelukkig duurde het niet lang, totdat ik een kleine, bruine staart zag opduiken.

‘Bever! Bever! Halleluja!’

Snel ontdeed ik hem van de kluwen stof aan zijn vacht en rende weer naar binnen, om Bever vervolgens voor Stevie’s neus te bungelen.

Stevie kijkt op vanuit zijn kussen, snuffelt wel drie hele seconden aan mijn overwinning en doet dan weer zijn ogen dicht.

Zero f**ks were given.

Goed, ik heb tenminste niet mijn kat getraumatiseerd. Maar toen ik Bever nog een keer observeerde, leek het alsof Bever chagrijniger keek dan normaal.

Ik besloot mam maar even te updaten.

‘Bever is weer terug. Maar Bever lijkt een beetje boos over de gehele situatie. Stevie overigens niet.’

‘Bever moet effe dimmen. Anders pak je gewoon weer de stofzuiger.’

Daar laat ik het maar even bij.

Heel veel liefs,

Elfi(Selfie)