Mijn laatste week als twintigjarig meisje (vrouw?). Hierna ben ik 21. Dan moet je volwassen worden toch? Gisteren appte ik mijn vader: “Pap! Ik heb een mixer gekocht en een taartvorm! Nu ben ik echt volwassen. En oud. Help.” Mijn vader appte iets geruststellend terug: “Je kan ook gewoon niet volwassen worden. Stiekem.” Lijkt mij een uitstekend plan. Maar er zijn toch wel wat dingen veranderd de afgelopen jaren. Opgroeien is één grote oplichting. Ouder worden moet je vooral niet doen. Vandaag vertel ik je waarom.

1. Jarig zijn kost geld

Vroeger toen ik een kleine Elfi was, was jarig zijn heel simpel. Ik omcirkelde mijn cadeauwensen in het grote Intertoys boek, nodigde mijn vriendinnen uit met een kaartje op school en dacht na over wat ik dit jaar wou trakteren in de klas.

Als de grote dag was aangebroken was de woonkamer versierd, stond er taart klaar met hapjes en vlogen de cadeautjes mij om de oren. Mooie dagen. Totdat ik uit huis ging.

Ik moet een taart halen, boodschappen doen en zelfs mijn eigen slingers ophangen. En het meest schokkende is hoe leeg mijn portemonnee is aan het einde van mijn verjaardag. Slingers zijn best duur! Potverdikkie. Jarig zijn kost gewoon geld!

2. Wat? Rekeningen?

Mijn eerste rekening kan ik me nog goed herinneren. Eentje van Waternet. Met rioolheffingskosten. Wat? Moet ik daarvoor betalen? Hoeveel kost dat? POTVERDIKKIE DAT IS VEEL GELD.

Gekke enveloppen schoof ik gewoon door naar mijn ouders, nu staat ineens mijn naam erop. Serieus? Waarom? Ik wil niet!

3. Sinterklaas bestaat niet

Nee echt. Sorry als ik je nu iets nieuws vertel, maar die man met de baard is gewoon nep. Niet fijn.

Ik probeerde mijn nieuwe kennis zo lang mogelijk te verbergen voor mijn ouders, maar er kwam een punt waarop ik er niet meer omheen kon. De ‘hulp’ Sinterklaas in Doetinchem had zijn baard niet goed vastgeplakt bij de intocht. Moesten mijn ouders mij iets uitleggen. Zeg maar doeeei cadeautjes. Dag.

4. Stress? Wat is stress?

Mijn proefwerkweek in de brugklas was super chill. Realiseerde ik me toen niet, maar nu wel. De hele dag zat ik op de trampoline een beetje te leren en ’s avonds las ik de stof nog een keertje door. En dat was het. Lukte prima.

Nu heb ik tentamenweken waarin ik geen tijd meer heb om adem te halen. Leren, leren en nog meer leren. Ik verlang naar de brugklas. Nee, ik verlang naar groep 1. Lekker de hele dag een beetje kleien en kleuren. Helemaal mooi.

5. Noem me geen mevrouw

‘Zal ik het in een tasje doen mevrouw?’ Stiekem gluur ik over mijn schouder of er een oudere vrouw achter me staat. ‘Oh je hebt het tegen mij?’

Ineens word ik overal mevrouw genoemd. Waarom weet ik echt niet, maar het gebeurt. Zie ik er ineens oud uit ofzo? Heb ik ergens een grijze haar? Mijn eerste rimpel? Loop ik soms mank?

Begin er gewoon lekker niet aan. Verbrand je paspoort en je ID-kaart een blijf gewoon lekker 16. 16 is precies goed: beetje rondhangen, beetje naar school en een beetje vrijheid. Maar lekker geen rekeningen. En je verjaardag wordt nog steeds betaald.

Heel veel liefs,

Elfi(Selfie)