ElfiSelfie

Die keer dat ik op mijn eerste Tinder date ging

Ten eerste wil ik jullie allemaal ontzettend bedanken voor de lieve reacties op mijn blog van vorige week. Ik was mega nerveus om het verhaal te posten, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad. Thanks a million voor alle liefde en support.

Maar natuurlijk willen jullie ook weten hoe het nu staat met mijn liefdesleven.

En vooral of ik al Tinder dates heb gehad.

Stelletje jakhalzen.

Nee, ik neem het jullie niet kwalijk. Dit is ook mijn standaard vraag aan vrienden die net hun relatie hebben verbroken. Want hey, je relatie is uit – and that sucks. A lot. Maar je mag nu op Tinder! Hiephoi! Always look on the bright side of life.

Om er later achter te komen dat Tinder niet echt the bright side of life is, maar daar praten we later nog wel een keertje over. Want toen ik op mijn eerste Tinder date ging, was ik zeker on the bright side of life. Ik was namelijk in Valencia. Met een gemiddelde temperatuur van 41 graden.

‘Je hoeft niet met ze te trouwen’

Een paar dagen voor mijn Spaanse trip, zat ik in de bus met een vriendin.

‘Maak anders een keer Tinder aan. Beetje kijken wat er op de markt is.’

Ik zuchtte, mompelde dat ik al een keer had getinderd (lees: mijn eerste keer op Tinder) en dat ik het allemaal nog niet zo goed wist.

‘Maar dat is juist de lol van Tinder. Je hoeft niet meteen met ze te trouwen.’

En daar had ze een punt.

Welkom in de wondere wereld van Tinder.

Ik maakte een profiel aan, swipete wat naar links en rechts en schaamde me plaatsvervangend over hoe mannen hun profielen samenstellen. Ik bedoel, lieve mannen van Tinder – kunnen we ophouden met foto’s plaatsen met Snapchat filters en grote vissen? Krijg het er niet echt warm van.

Misschien was het de hittegolf

Van een date kwam het niet.

Zodra een man vroeg of ‘ik iets te doen had vanavond’, besloot ik ze te de-matchen (sorry), eromheen te lullen (sorry) of ze strategisch te negeren (sorry). Een typisch gevalletje van: denk-toch-dat-ik-hier-niet-aan-toe-ben-thank-you-very-much.

Maar goed, in Valencia is het leven anders. Ik weet niet of het lag aan de hittegolf of aan de vele sangria’s die ik achterover had gemept, maar hier leek het mij een verbluffend goed idee om het maar weer eens te proberen.

Met succes.

Want binnen een paar swipes had ik een Italiaanse hartchirurg uit Florence aan de haak. Die er niet alleen erg leuk uitzag, maar ook nog ontzettend charmant was via de chat. Het duurde niet lang totdat ie vroeg wat ik precies ging doen die middag.

Het eerlijke antwoord was dat ik een dutje ging doen onder het genot van mijn airconditioning – maar goed, je probeert er nog iets van te maken. En dus schreef ik terug dat ik het centrum ging verkennen. Leugentje om bestwil.

Een paar minuten later had ik mijn eerste date gepland, op een pleintje in Valencia.

Don’t get me wrong, ik deed wel heel dapper, maar tussendoor moest ik bijna over mijn nek van de zenuwen. Want: Wat als hij mij niet leuk vindt? Wat als ik hem niet leuk vind? En wat als hij mij kidnapt en meeneemt naar Florence?

Dat laatste leek me het ergste nog niet.

En dus zat ik bloednerveus op een plein in Valencia, waar het inmiddels 41 graden was, te kleven aan een krakkemikkig bankje.

De eerste date

Met een flinke dosis zelfvertrouwen, liep de Italiaan gemakkelijk het plein op, terwijl hij zocht naar een blond meisje op een bankje. Niet heel lastig in Valencia.

‘Ciao bella!’

Oh god.

Toen ik opstond van mijn plakkerige bankje, moest ik concluderen dat ik een centimeter of 5 langer was. Niet veel, maar wel genoeg om me net ongemakkelijk te voelen. Call me superficial, maar het voelde alsof ik met mijn kleine broertje liep. Lullig als je zelf een Hollandse giraf van 1.80 bent. Niet sexy.

Nou, ik ga jullie de details van ons gesprek besparen. Omdat het langdradig is, maar ook omdat het niet helemaal lekker liep. Mijn Italiaan kon verbluffend goed Engels via de chat, maar in het echt bleef het vaak een beetje haken. Het standaard Engels ging nog wel, maar zodra het sarcastisch werd, raakte hij het helemaal kwijt. En ik ben vaak sarcastisch.

Verder was er eigenlijk weinig mis met deze man. Hij vertelde over zijn passie voor zijn vak, zijn moeder die verbluffend kon koken en alle mooie reizen die hij had gemaakt. Zijn ogen waren prachtig en alle Spaanse dames trokken hun nek bijna in een brace terwijl ze langsliepen.

Op papier kon het werken. Wat zeg ik, op papier was ik getrouwd op een landgoed in Florence.

Maar goed, op papier was ie ook langer dan een Hollandse giraf en begreep hij mijn sarcasme. En dus maakte ik subtiel mijn exit.

‘Yeah, I have to feed my cat! Goodbye!’

 Beginnersfout nummer 1

Nu denk je natuurlijk: ‘Elfi, dit is beginnersfout nummer 1. Je checkt altijd eerst even hoe lang de man in kwestie is, voordat je met hem op date gaat.’

Maar dat had ik gedaan.

 ‘So, just checking, but I am a giraffe and I need to know how tall you are before I meet you for coffee.’

‘Ahaha, that’s okay, I am 1.82.’

‘Are you sure?’

‘I never lie about centimeters darling.’

Ben benieuwd over welke centimeters hij nog meer liegt.

Heel veel liefs,

Elfi(Selfie)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *